Beste vrienden,
Al weer is een jaar voorbij gevlogen. En helaas kunnen we ook op het jaar 2014 niet met een een gelukkig gevoel terugblikken. Zowel op mondiaal als in Turkije en Nederland was het weer een jaar vol met verdrietige en negatieve ontwikkelingen.
honderden duizenden mensen die als gevolg oorlog en geweld ook dit jaar weer het leven hebben gelaten en miljoenen die hun huizen en landen hebben moeten ontvluchten. Het religieus extremisme,waaronder ook antisemitisme en islamofobie, is ook dit jaar toegenomen. De kloof tussen rijk en arm,tussen ellende en welvaart is nog groter geworden.
Helaas is ook het beeld in Nederland niet erg positief.De in het verleden opgebouwde welvaartsstaat brokkelt steeds verder af.Enerzijds heeft Nederlandse economische crisis nog steeds niet kunnen overmeesteren en anderzijds wordt door het kabinet Rutte II steeds verder gekort op de voorzieningen van de sociale rechtsstaat. De tol voor deze slechte tijden wordt zoals gewoonlijk weer betaald door de middenklasse en de allerarmsten. De werkloosheid stijgt alom en het wel het meest onder pas afgestudeerde jongeren. Terwijl de aller rijkste worden beschermd brokkelt de sociale rechtsstaat en haar beginselen steeds verder af.
Diegenen die het meest getroffen worden door al deze slechte ontwikkelingen en negatieve maatregelen zijn wij Turkse Nederlanders.Enerzijds voelen wij de adem van de Turkse overheid in onze nek en anderzijds zijn wij hier ten lande geconfronteerd met een groeiende islamofobie en xenofobie. Partijen die openlijk deze ontwikkelingen promoten en een discriminerend gedachtegoed uitdragen trekken steeds meer stemmen.
De vraag is wat wij kunnen doen om dit tij te keren?
Als eerste dient iedereen te accepteren dat wij inmiddels een onlosmakelijk deel vormen van de Nederlandse samenleving. Turkije , blijft ons vaderland, maar wij zijn hier Nederlanders. Dit is ook ons land en hier zal iedereen begrip en erkenning voor moeten hebben. Het klopt dat er zich problemen voordoen,maar wij zijn sterk genoeg om deze problemen hier zelf op te lossen, zonder dat er een inmenging plaatsvind vanuit Turkije.Wij hebben inmiddels geleerd om te vechten voor onze rechten. Zowel Turkije als Nederland moet weten dat wij,ongeacht onze afkomst of politieke overtuiging, recht hebben op een gelijkwaardige deelname aan deze samenleving. Diversiteit,waaronder het hebben van een andere religie, politieke voorkeur of afkomst, mag niet leiden tot uitsluiting,maar moet gezien worden als een verrijking van deze samenleving. Tolerantie voor andere opvattingen dient een uitgangspunt te vormen voor onze samenleving.
Wij willen deze gelegenheid tevens aangrijpen om ons te richten tot jongeren die actief zijn in de sociale media; Graag willen wij hen aansporen om het dialoog op te zoeken en hun mening op een fatsoenlijke en beleefde wijze, zonder discriminerende,intimiderende,haatzaaiende,bedreigende of beledigende bewoordingen, te uiten.Men moet niet vergeten dat dit gedrag als een boemerang effect kan werken en anderen ook kunnen aansporen tot het gebruik van dezelfde werkwijze.
2014 was ook voor Turkije , ondanks de verbloemingspogingen van de Turkse overheid,een heel slecht jaar. De staatsschuld enorm toegenomen,waardoor de toekomst van jonge generaties in gevaar dreigt te geraken. Anderzijds kenmerkte 2014 zich als een jaar waar corruptie en vriendjespolitiek,met name onder staatslieden en hun kinderen, een toppunt in de Turkse geschiedenis bereikt heeft. De reactie van de AKP regering bleek de frontale tegenaanval in te zetten tegen allen die tegen deze corruptie en ongelijkheid strijden. Deze aanval kenmerkte zich door de ongekende harde taal die door de minister-president en de overheid werd geuit jegens andersgezinden, waarbij niet geschroomd werd om de afkomst en religieuze, politieke of anders afwijkende mening van tegenstanders te benoemen om het zo te stigmatiseren en uit te sluiten. Het despotisme van Erdogan en de zijnen heeft ertoe geleid dat de vrijheid van menigeen aanzienlijk is ingeperkt.
Turkije bevind zich op elk vlak in een uiterst kritieke fase. De buitenlandse betrekkingen zijn desastreus verslechtert, zodanig dat Turkije met geen enkel grensland meer als goede buren door een door kan. Alle grenzen zijn vuurhaarden van geweld geworden. De grootste boosdoener hiervan is de slecht gevoerde buitenlandse politiek en de ter verbloeming van de eigen fouten ingezette tegenaanval tegen andersgezinden.
Beste vrienden,
Ondanks al deze tegenslagen en trieste ontwikkelingen zet HTIB haar strijd onvermoeibaar voort. De viering van ons 50 jarige aanwezigheid in Nederland en ons 40 jarig bestaan als HTIB is hier een klein voorbeeld van. Dit evenement heeft een onverwacht hoge deelname gekend. De geschiedenis van de komst naar Nederland,de rol van de zelforganisaties en het nut van krachtenbundeling, waren onderwerpen die zijn bediscussieerd. Boven dit alles hebben zich oude vrienden, die na jaren elkaar niet gezien te hebben, zich weer kunnen zien en begroeten.
Wij zullen ons inzetten om dit soort activiteiten ook in de komende periode te laten plaatsvinden. Jullie deelname en steun zal ons hierbij sterken. Om de moeilijke tijden die ons mogelijk te wachten staan te kunnen trotseren is steun en krachtenbundeling essentieel. Alleen staan we zwak,maar door samen te strijden kunnen we heel veel voor elkaar krijgen. Zolang wij elkaar en de ons vertegenwoordigende verenigen en organisaties niet in de steek laten, zullen ook wij nooit alleen zijn.
Rest ons jullie allen een voorspoedige jaarwisseling met veel gezondheid,geluk en vrede toe wens
HTİB
